'Dlaczego to prawda?' To proste, ale przejdźmy przez to, a następnie porozmawiajmy o przykładach z rzeczywistego świata, aby zrozumieć. Zacznijmy od rozważenia szkoły, która przyjmuje osoby z {wynikami egzaminów, ocenami, wynikami testów osobowości, cokolwiek} przekraczającymi 1,2 odchylenia standardowego. Populacja składa się z trzech różnych grup, a te grupy mają tę samą wariancję cechy, na podstawie której są przyjmowane, ale mają różne średnie. W rezultacie różne liczby przechodzą próg. Zauważ, co się dzieje ze średnimi wybranych członków każdej z tych grup: Po przekroczeniu progu średnie są bardzo podobne. Członkowie grupy z najniższymi wynikami osiągają wyniki bardzo podobne do członków grupy z najwyższymi wynikami, w średniej. To dobrze! To oznacza, że proces selekcji sprawił, że mniej racjonalne jest dyskryminowanie na podstawie przynależności do grupy, niż byłoby to w przypadku braku procesu. Dlaczego? Ponieważ zmniejszyło to różnice, a zatem w zakresie, w jakim ta cecha, na podstawie której dokonuje się selekcji, ma znaczenie w przyszłości, grupy nie są tak wyraźnie odrębne, więc racjonalny człowiek ma znacznie mniej do zyskania z troski o to, z jakiej grupy pochodzi ktoś. Teraz rozważ sytuację, w której grupa o najniższych wynikach ma znacznie niższy próg, powiedzmy, +0,2 SD zamiast +1,2 SD od ogólnej średniej. To jest analogiczne do akcji afirmatywnej w rzeczywistym świecie: grupy o niskich wynikach są przyjmowane z niższymi kwalifikacjami, wyłącznie z powodu grupy, do której należą. Zauważasz coś? Teraz istnieje prawie 1 SD różnicy między wybranymi członkami grup wyżej ocenianych a wybranymi członkami grupy o niższych wynikach. To może być ogromne. To oznacza, że członkowie grupy o niższych wynikach, którzy przechodzą przez selekcję, są średnio znacznie mniej wykwalifikowani, jeśli chodzi o mierzony aspekt. W kontekście edukacyjnym zazwyczaj opiera się to na miarze zdolności. Na przykład, jeśli wybrani członkowie grupy o niższych wynikach zostaną lekarzami, powinni być o około 25% bardziej narażeni na dyscyplinę za błędy w sztuce. Powtórz to wiele razy w populacji i przez lata, a to wiele pacjentów narażonych na błędy w sztuce! Jeśli populacja wie, że grupa o niższych wynikach jest faworyzowana podczas selekcji, a to faworyzowanie ma znaczenie, jak to ma miejsce w rzeczywistości, to całkowicie racjonalne jest preferowanie leczenia przez członka grupy o wyższych wynikach. W ciągu ostatnich kilku lat mieliśmy niezliczone przykłady uniwersytetów obniżających progi dla członków grup o niższych wynikach. Na przykład w sprawie SFFA przeciwko Harvardowi widzieliśmy, że czarni otrzymali ogromny wzrost swoich szans na przyjęcie na każdym poziomie wyniku, w porównaniu z białymi i Azjatami. W wyniku tej dyskryminacji i ich wysokich wskaźników ukończenia studiów, typowy dyplom Harvardu przyznawany czarnemu studentowi jest związany z znacznie niższymi umiejętnościami niż typowy dyplom przyznawany białemu studentowi. Innymi słowy, czarni studenci Harvardu mają znacznie niższy poziom umiejętności niż biali. Przenosząc to do rynku pracy, nie ma się co dziwić, że ludzie tacy jak sędzia Clarence Thomas tak nienawidzą akcji afirmatywnej: ponieważ racjonalni ludzie zauważą, że dewaluuje to ich dyplomy! To powtórzyło się wszędzie tam, gdzie możemy uzyskać dane. Na przykład w przypadku hacku NYU widzieliśmy, że gdyby nie dyskryminacja rasowa, a uniwersytet zamiast tego przeszedłby przez listę studentów i przyjmował według wyników testów, od najwyższego do najniższego, rasa nie przewidywałaby przyjęć, a przyjęci mieliby niezwykle podobne wyniki SAT (oczywiście, gdyby wszyscy zdecydowali się pójść na NYU, nawet z tym, jednak rasa nie powinna przewidywać przyjęć, jeśli selekcja jest sprawiedliwa). To niefortunna rzeczywistość. Dyskryminacja jest zła i powinniśmy chcieć jej mniej. Niestety, akcja afirmatywna - forma dyskryminacji rasowej - sprawia, że racjonalne jest, aby szersza publiczność dyskryminowała rasowo. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz mój najnowszy artykuł: